|
16 Juli 2005
Lieve fans,
Hoe is het met jullie?
Met mij gaat het heel goed. Ik heb een hectische,
drukke, fantastische, bijzondere tijd achter de rug. De afgelopen maanden
heb ik samen met mijn collega's bij ZOOP hard gewerkt om nieuwe afleveringen
voor Zoop te maken. Het was heel leuk,
we hebben weer onze uiterste best
gedaan om spannende en grappige scenes op te nemen voor jullie. We hebben
het ook
wel zwaar gehad, omdat we naast de opnamens voor de serie nog heel
veel dingen moesten doen voor de film, Zoop in Afrika,
die we in
november/december 2004 hebben opgenomen. Bijvoorbeeld: het geluid
nasynchroniseren, de titelsong Djeo Madjula
inzingen en de clip ervoor
opnemen en heel veel interviews natuurlijk, want ook de pers was heel
benieuwd naar onze
avonturen in Zuid Afrika.
Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover: de premiere van Zoop in Afrika
in bioscoop
Tusschinski in Amsterdam. We vonden het allemaal heel spannend
wat iedereen van de film zou vinden en de meesten waren
erg zenuwachtig. Ik
in ieder geval wel! Ik was ook vooral heel praktisch bezig: hoe zal ik naar
de premiere toegaan,
wat doe ik aan, hoe laat moet ik waar zijn, wat gaat er
allemaal gebeuren, dat soort dingen. De jurk die ik aanhad tijdens
de
premiere had ik in Afrika gekocht, en alle sierraden die ik om had ook.
Eigenlijk had ik alleen mijn schoenen in
Nederland gekocht! Ik vond dat mijn
collega's er allemaal ook supermooi uitzagen, alle jongens in pak, echt
chique.
We kwamen aan in jeeps, heel toepasselijk. en dat was heel gek, om
zo staand achteop die jeep (samen met Jon, Moes) door
het centrum van
Amsterdam te rijden. Ik vond het ook heel spannend toen de jeep stopte, wij
eraf sprongen en ineens
al die ogen op je gericht. Ik werd er verlegen van.
En dan over die rode loper, he. Dat heeft toch wel iets. Ik ben daar
wel
vaker overheen gelopen, maar nooit bij een film waar ik zelf een hoofdrol in
speelde. Ineens draaide het helemaal
om ons. Tijdens de film zat ik naast
mijn ouders en mijn vriend. Ik heb hun handen zowat fijgeknepen, zo spannend
vond
ik het! Gelukkig vonden ze de film fantastisch en alle kinderen in de
zaal ook. Na de film werden alle hoofdrolspelers
op het podium geroepen, we
werden geinterviewd door de presentator (Chris van @Nick) en samen met alle
kinderen hebben
we Djeo Madjula, de titelsong gezongen. Iedereen reageerde
heel enthousiast, waar ik natuurlijk weer heel enthousiast
over was! Daarna
konden we heel even met onze familie praten en deden we nog wat interviews
(Jeugdjournaal, Telegraaf...),
we hebben handtekeningen uitgedeeld aan de
kinderen die er waren en toen moesten we er al weer heel snel vandoor. We
gingen
naar de tweede premiere, die was in de Pathe Arena, ook in Amsterdam.
Na de film werden we weer op het podium geinterviewd,
kinderen in de zaal
mochten ook vragen stellen, we hebben het liedje gezongen en iedereen kreeg
weer een fotokaart
van ons met handtekening.
Op diezelfde manier hebben we afgelopen week nog zeven premieres bezocht,
verspreid over
het hele land. En overal waren de kijkers van de film even
enthousiast. Ik vond het echt heel fijn om te merken dat de
Zoopfans de film
zo onwijs leuk vinden en al die blije gezichten te zien.
Soms gingen we stiekem achter in de zaal
zitten om de reacties van het
publiek tijdens de film te horen. Geweldig, want er werd veel gelachen en
gegild, vooral
bij de scene waarin er een schorpioen in Moes' broek valt! En
ook bijzonder was, dat iedereen spontaan begon te klappen
aan het einde van
de film, dat maak ik niet vaak mee in de bioscoop!
Ik heb het echt heel erg naar mijn zin gehad dus,
maar ik ben ook blij dat
ik nu even vrij ben, zodat ik tijd heb voor mijn vriend, mijn familie en
vrienden. En om
uit te rusten, want ook van leuke dingen kun je heel moe
worden! Over twee weken ga ik naar Frankrijk voor een acteerworkshop,
maar
tot die tijd ga ik vooral veel uitslapen...en nagenieten van alle toffe
dingen die ik de afgelopen tijd heb meegemaakt!
Voor
de fans die bij de premieres waren: geweldig dat jullie gekomen zijn en
onwijs bedankt voor jullie enthousiste reacties.
Voor de fans die iets
hadden ingestuurd voor het fanboekje: dankjewel, jullie begrijpen wel dat
dit onwijs leuk is
voor mij om te hebben. Hetzelfde geldt voor het
fotoboekje. Dit is voor mij alvast een mooie herinnering voor later, reken
maar dat ik dan dan aan mijn (eventuele) kinderen ga laten zien! En voor
alle andere fans: ga naar Zoop in Afrika!
Je zult er geen spijt van
krijgen...
Heel veel liefs, Monique.
02-12-2004
We kregen een mailtje van Monique uit
Afrika:
Hallo lieve
mensen!
Ondanks dat ik hier heerlijk onder de Afrikaanse zon zit, denk ik wel aan
jullie hoor!
Ik kan niet zo
vaak mailen als ik gewild heb, want er is hier maar een
laptop met internetverbinding.
Ik heb net twee weken volop
keihard achter elkaar gedraaid. Intensief,
slopend, inspirerend.
We hebben een aantal hele mooie stukjes Zuid-Afrika
gezien en bijzondere
scenes met dieren gespeeld: Olifanten, giraffen, Schorpioenen,
baby-bavianen, zebra's, een inyala
(soort bok) and yet more to come.
Ook hebben we helicoptershots gehad van drie helden (Jon, Patrick en ik)
door de
Savanne. Daarna mochten we zelf mee met de heli! Heb nu net wat
dagen vrij: we zijn naar Petoria, Sun City en Pilanesberg
(jaja, op safari!)
geweest. Onderwatershots, ook nog gedaan. Echt te veel voor twee weken
eigenlijk, daar moet ik
nu de prijs voor betalen. Ben echt moe en heb best
last van heimwee. Mis de goede gesprekken die je thuis kan hebben met
intimi. Ik hoop dat ik jullie snel weer op de hoogte kan stellen van mijn
avonturen hier, ik denk dat het een hele
bijzondere, "on-Nederlandse" film
gaat worden, het is hier zooo moooi...Ik hoop dat met jullie alles goed
gaat. Heel
veel liefs en alvast een fijne Sinterklaas, Monique.
12-09-2004
Lieve allemaal!
Leuk dat je deze site
bekijkt en dit stukje leest.
En bedankt voor jullie lieve berichtjes in het gastenboek.
Ik hoop dat jullie een fijne
vakantie hebben gehad.
Ik in ieder geval wel. Ik ben (net als vorig jaar) naar Frankrijk geweest
voor een acteerworkshop.
Dat
was supergaaf!! Veel geleerd en veel leuke mensen ontmoet.
Maar ik ben ook wel blij om nu weer aan het werk te zijn.
Afgelopen
week zijn de opnames voor ZOOP weer begonnen (voor wie dat
misschien niet weet, te zien bij Nickelodeon elke schooldag
om 16.00u en om
19.00u. Op zaterdag de herhaling van de hele week van 19.00u tot 20.00u en
op zondagochtend van 9.00u
tot 10.00u).
Ik heb het daar onwijs naar mijn zin: lekker elke dag acteren in de
dierentuin!
En mijn collega's zijn
allemaal heel lief en gezellig. Doordeweeks slapen we
met z'n allen in een hotel, omdat de dierentuin te ver van onze
eigen huizen
is om elke dag heen en weer te reizen.
Maar vandaar dat we in zo'n korte tijd (drie maanden) al zo'n hechte
band
hebben opgebouwd.
Ik denk dat dat ook wel terug te zien is in de serie, dat we het zo goed met
elkaar kunnen
vinden!
Trouwens, aanstaande zondag 19 september is er weer een ZOOP-fandag. Net als
bij de vorige kun je een handtekening
laten zetten op je T-shirt, je
dagboek, je buik, noem maar op! En je kunt het rangershome vanbinnen
bekijken! Alleen
deze fandag zal extra speciaal zijn omdat Ewout (Bastiaan)
zijn single (zijn liedje voor Bionda, weten jullie nog "Tot
over mijn oren
verliefd") zal presenteren. Maandag de 20ste kun je die single in de winkel
kopen. De fandag is de
19de in Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Ik hoop
jullie daar te zien!
Veel liefs, Monique.
24-10-2003
Lieve vrienden en kennissen,
Ik
hoop dat alles goed gaat met jullie en dat we elkaar snel weer zullen
zien en spreken. De laatste tijd hebben jullie weinig
tot niets van mij
vernomen en dat komt...je hoort en voelt het cliche misschien al met 180
decibel en 330 km per
uur aankomen: inderdaad, omdat ik het druk heb. Ik
weet het: iedereen heeft het "druk", ik durf het woord al bijna
niet in te
typen en het is het meest gebruikte excuus voor allerlei nodeloos
verzaakte
verplichtingen,
maar toch...ik was vooral erg dddruk bij het Nationale
Toneel en hier dan een verslagje van wat mij de afgelopen
tijd zo bezig
houdt.
Een week geleden is "Tartuffe", waar ik nu in speel, in premiere gegaan.
We
hebben
lovende recensies ontvangen en zijn nu op tournee. Gisteren bijv.
Eindhoven, straks naar Delft en volgende week Leeuwarden,
zo kom je nog
eens
ergens!
't Is heel bijzonder om allemaal (nu al) mee te mogen maken. Eerst het
hele
repetieproces,
wat erg lang duurde (11 weken in totaal!), omdat een van de
hoofdrolspelers vervangen moest worden (vlak voor de
premiere) vanwege een
(artistiek) conlflict met de regisseur. Ook heel wat onderlinge
spanningen,
die
dan zo vlak voor een premiere soms hoog op kunnen lopen. En nu hoe het
is om, nadat je zo'n enorme spanningsboog
hebt gemaakt naar die premiere
toe, om na dat hoogtepunt waar je zo naartoe hebt gewerkt en geleefd (want
het
gaat je hele leven beheersen: ik dacht aan niks anders, ik droomde
zelfs
elke nacht over de voorstelling) wel
avond aan avond die voorstelling te
blijven spelen. Met net zoveel spanning, inzet, passie en overgave als bij
de
premiere natuurlijk. Na de premiere hebben we meteen nog twee
voorsteliingen gespeeld, uitgeput, welliswaar. Maar
het is grappig om te
merken dat het spelen dan totaal anders aanvoelt dan bijvoorbeeld
gisteren,
toen
we net drie dagen rust hadden gehad. Ik ben erg benieuwd om nu te
gaan
zien hoe de voorstelling zich zal ontwikkelen,
(hopelijk) zal groeien. Ik
ben ook benieuwd hoe het aanvoelt als ik dat stuk straks voor de 30ste
keer
speel.
Zal ik dan bijv. nog net zo zenuwachtig zijn en elke keer weer
opnieuw mijn hele drie-uur-durende voorbereidingsritueel
nauwkeurig
blijven
doen? Denk aan: aankomst in de schouwburg, kleedkamer inventariseren en
"inrichten",
de zaal bekijken, akoestiek testen, restaurant zoeken (niet
te
zwaar eten, veel water drinken, maar na zes uur
niet meer, anders moet je
tijdens de voorstelling naar de wc en dat kan niet, want alle acteurs zijn
constant
op toneel!). Dan terug naar het theater, tanden poetsen,
omkleden,
opmaken, haar vlechten. Dan een kwartiertje
liggen in de welbekende
Alexandertechniekhouding (heb ik op de theaterakademie geleerd, pas ik nog
steeds
toe, is een weldaad voor je rug, zeker als je daarna twee uur recht
op moet zitten). Dan telefoon uitzetten en samen
met mijn portemonee
verstoppen, want de kleedkamers gaan niet op slot. Dan voor de laatste
keer
naar
het toilet en dan, een kwartier voor aanvang, naast het toneel, in de
coulissen, mijn fysieke warming up, voornamelijk
bestaand uit stretches en
ademhalingsoefeningen. Dan 5 min. voor ik op moet, om me te concentreren,
mijn
tekst een of twee of drie keer in gedachten helemaal doornemen, en
dan,
op het teken van de inspicient: GAAN!!!
Wellicht
dat ik over een tijdje denk: "Zeven uur. Oh ja, ik moet over een
uurtje spelen. Da's waar ook. Den Haag geloof ik vandaag.
Oh laat ik dan
maar snel de trein pakken. Had eigenlijk mijn haar nog willen wasen. Nou
ja,
jammer dan.
Om kwart voor acht kom ik de schouwburg binnen. hoi allemaal,
alles goed? Oh we moeten al. Nou ik kom zo, want ik
zou mijn moeder nog
even
bellen (...) Ja, mam, 'k moet nou echt hangen, de laatst bel heeft al
geklonken.
Snel mijn pakje aan (oeps verkeerde schoenen, nou ja dan maar
zonder) En ren nog net op tijd op. Na een half uurtje
denk ik: shit, ik
moet
plassen. Nou ja, ik knijp er stiekem even tussenuit. Kan best, valt
niemand
op...!"
Nou...ach...dat
zal wel meevallen, hoor. Wat dat betreft heeft theater
voor
mij, veel meer dan een film- of televisieset iets
magisch. Zodra ik het
theater ruik, de planken voel, de zaal zie, het publiek hoor, kortom de
sfeer proef,
giert de adrenaline alweer door mijn lijf en ben ik weer net
zo
zenuwachtig als voor de allereerste try out of
voor de premiere. En na
elke
voorstelling weer diezelfde KICK! Wat een geruststelling: hier zal ik mijn
leven
geen genoeg van kunnen krijgen...
Groetjes van een vermoeide maar voldane Monique
01-06-2003
"Hehe!" zullen jullie wel denken, maar
ik heb het echt erg druk gehad.
Waarmee kan en MAG ik nog niet zeggen. Echt jammer, het BRANDT op mij
lippen, of in
mijn vingers, beter gezegd op dit moment, maar ik mag het nog
niet naar buiten brengen. Nu is het zondag en bloedmooi
weer, en eindelijk
een dagje vrij. Ik ga zo lekker naar het strand, want daar woon ik vlakbij,
echt heerlijk. En vanavond
gezellig barbecuen met familie, want die doe ik
ook een beetje tekort de laatste tijd. Zodra ik mag zeggen wat het is,
laat
ik het jullie weten. Beloofd!
Natuurlijk heb ik ook nog andere leuke dingen gedaan de afgelopen tijd. Zo
heb
ik in de jury gezeten van Artquake: dat is een kunstwedstrijd voor
jongeren. Ik zat in de jury voor de categorie theater
en ik heb veel mooie
dingen gezien. Heb ook veel leuke films gezien de laatste tijd. Ben naar een
marathonvoorstelling
van The Matrix geweest: vijf uur lang special effects
kijken, wel gaaf hoor, alleen een beetje jammer van het einde van
Matrix
reloaded: zo maar uit het niets "to be continued"...maar ik geloof dat het
volgende deel alweer in november
komt, dat valt dus mee. En natuurlijk naar
"Van God los" geweest. Echt een goede Nederlandse film. Echt een aanrader.
En ook over jongeren, gaan zien dus, allemaal.
Gaan jullie nog op vakantie, deze zomer? Ik heb niet zoveel vakantie
dit
jaar, maar als het kan, sneak ik er een weekje tussenuit. Lekker naar
Griekenland, of Italie...ik vind het altijd
leuk om op vakantie de
combinatie te maken tussen lekker lui op het strand liggen en actief op
"cultuurexcursie".
Ben ooit in Egypte geweest en dt was wel echt ideaal, wat
dat betreft. Als het allemaal door gaat, ga ik ook nog een tiendaagse
workshop in Frankrijk volgen (drie keer raden wat voor workshop...) Ook weer
acteren! Ja ik kan er niks aan doen,
ook al heb ik vakantie, ik "werk"
gewoon door. Het is je passie of niet, he!
Geniet van het mooie weer allemaal, is
kostbaar in Nederland!
Veel liefs, en tot snel (hoop ik, ik doe mijn best!)
Monique.
14-04-2003
En hier mijn dagboekstukje:
Hallo
lieve en trouwe fans,
sorry dat ik jullie weer een tijdje heb laten wachten, maar, zoals jullie
misschien wel hebben
gemerkt, heb ik het erg druk gehad met de publiciteit
rondom de telefilm Loverboy. Die was namelijk afgelopen zaterdag
op tv!
Hebben jullie hem gezien? Ben benieuwd wat jullie er van vonden!
Ik heb nog nooit zoveel interviews in zo een
korte tijd mogen geven. Echt
leuk. Het allerleukste vond ik wel het interview bij Barend en van Dorp. Wat
een eer
om daar te gast te mogen zijn... Ik was heel zenuwachtig: voor het
eerst live, en als mezelf (niet in een rol) op tv!
Gelukkig waren ze heel
aardig tegen me en heel enthousiast over de film.
Ik had de film zelf al eerder gezien: er was
een voorvertoning voor de cast
en crew (iedereen die meewerkt aan de film) in een bioscoop in Amsterdam.
Voor het
eerst zag ik mezelf op groot scherm. Echt spannend vond ik dat!
En nu heeft iedereen die ik ken hem gezien en word ik op
straat nu soms
vanuit de film herkend en niet uit ONM: dat is echt raar! Weten mensen
opeens mijn echte naam, ipv
dat ze "Suzy" roepen. Wel even wennen, maar wel
leuk. En gelukkig allemaal positieve reacties: het is echt fijn als mensen
je prestatie waarderen, waar je zo hard aan gewerkt hebt.
Het was dus even een heftige tijd, nu krijg ik het waarschijnlijk
wel even
wat rustiger: volgende week een weekje vakantie van ONM, kan ik lekker op
adem komen, en wat vaker in mijn
dagboek schrijven voor jullie! Veel liefs
en groetjes, van Monique
07-03-2003
Hallo allemaal!
Bedankt voor het lange
wachten, maar hier is dan eindelijk mijn eerste
dagboekje! Elke week zal ik jullie op de hoogte houden van mijn dagelijks
leven als soapactrice. Veel plezier ermee!
Vandaag is het 7 maart 2003. Ik zit nu op mijn werk in de studio in
Aalsmeer
en ik moet even wachten tussen twee scenes. Dat gebeurt vrij vaak en dan
besteed ik die tijd liefst zo nuttig
mogelijk door te bellen, te emailen,
internetten, fanmail beantwoorden enzovoorts. En nu dus door even een
gezellig
stukje te schrijven.
Moest vanmorgen vroeg opstaan (5.30u!), want ik zat in de eerste scene, en
die begint om 8.00u,
en ik ga altijd met de bus naar mijn werk en dat duurt
anderhalf uur. Gisteravond lag ik pas om twaalf uur in bed, want
ik ben naar
de uitreiking van de Edison-awards geweest. Ik was samen met mijn collega's
Fem Petreaus (Ariel in ONM)
en Dennis Overeem (Bram in ONM). Het was heel
gezellig en de optredens van de Sugababes en Relax waren heel leuk. We zaten
eerst op het VIP-balkon, maar dat was eigenlijk een beetje een stijve boel.
Dus toen zijn we beneden, in de Arena
gaan staan en dat was veel gezelliger.
Maar ik moet zo alweer naar beneden, naar de studio om een leuke scene te
spelen
met Kenan, mijn "broertje" Duuk! Altijd leuk.
Tot volgende week!!! Groetjes van Monique.
|
