Verslag Kim, Hurly Burly

Ik was de hele dag al een beetje zenuwachtig, maar toen was het eindelijk zover. Om half 7 kwam me vriend me ophalen, en gingen we naar Amsterdam. Toen we in Amsterdam waren, waren we er bijna, maar we konden het maar niet vinden. Uiteindelijk hebben we het toch gevonden, maar we moesten om kwart voor 8 aanwezig zijn. En we waren er pas om kwart over 8. Dus toen we aankwamen waren de kaarten al weg die we gereserveerd hadden. Maar gelukkig had ze nog wat kaarten. We zaten op de 5e rij. Dus we hadden goed zicht. Jop Joris, Joost in ONM was er ook. Die zat 2 rijen voor me. Maar na de voorstellig zach ik hem niet meer, dus helaas geen foto's. De voorstelling vond ik heel leuk, wel apart, maar het kan echt gebeurd zijn, en dat soort verhalen vind ik echt leuk. Monique kwam na 10 minutjes op. Met de jas aan en sjaal om die je ook op de foto van de Nieuwe Revu ziet. Kapison op. Echt heel grappig. Ook met zn leuk accent. Ik kom uit het zuiden, zei Monique. 1 van de mannen had haar gevonden in een lift. Ze had ruzie gehad met een vriend, en durfde de lift niet meer uit. De jongens wilde haar wel als huisdier, dus ze mocht blijven. Ze mochten met haar naar bed, en ze liet de hond uit. Ze vertelde ook dat ze man scheepmans muziek hielt. En ook van voetbal. Maar Phil vond dat, dat niet kon. Dus ze werd door hem geslagen en van de bank af gegooit. Monique ligt dan achter de bank, en begint heel hard te huilen. En loopt daarna histirisch door de huis kamer heen, en gaat dan het toneel af. Eventjes later komt ze weer het podium op, om te zeggen dat ze weggaat er de wijde wereld in trekt. Een jaar later komt ze weer terug, dus ze is best een tijdje van het toneel af. Maar aan het eind komt ze nog even op het podium. Eddie is dan alleen thuis, en erg verdrietig, omdat Phil dood is. Donna gaat hem troosten, en dan eindigt het.

Na de voorstelling, eerst nog een tijdje klappen natuurlijk. Zijn we wat drinken gaan halen, en hebben even gewacht tot Monique klaar was. En een kwartiertje later kwam Monique aan lopen. Ik ben toen naar haar toe gegaan, en ze herkende mij meteen. Ze vroeg hoe het met me ging, en vroeg hetzelfde aan haar. Ze wou ook weten hoe ik de voorstelling vond. Ik heb haar daarna gevraagd hoe ze het zelf vond gaan, en ze vond het erg goed gaan, ze vond het deze keer het beste gaan, omdat ze allemaal actief waren. Ik vroeg ook aan haar wat ze van te voren doet, voor dat ze op gaat. Ze zei dat ze dan muziek luisterd, en haar zelf moed in praat. Ook is ze natuurlijk een tijdje weg, ik vroeg wat ze dan deed. Ze kon mee kijken op een monitor, en voor dat ze op gaat, praat ze haarzelf nog even moed in. Daarna ben ik met haar op de foto geweest. En heeft ze voor mij een briefje geschreven. En een briefje voor de winaar van de Look-a-Like wedstrijd. Daarna kwam Alwin van Zoop afscheid nemen. Dus moest ik even wachten. Ik ben door de spanning de foto's vergeten, haha. Dus heb er nu maar 2. Maar ben daar al heel blij mee. Daarna kwam ze weer naar me toe. En heb ik gevraagd of er nog een officiele biografie kwam. Maar dat wist ze nog niet. Ze zei, is dat wel boeiend dan. Ik zei toen dat ik dat stukje in de Telegraag erg leuk vond. Zij vond het ook een leuk stukje, maar zei dat sommige dingen waren overdreven, en dat ze zo helemaal niet is. Ze heeft me ook verteld dat ze het erg waardeerde dat ik de site voor haar maak. En vind het een hele site. Ze vond het ook erg leuk dat ik er was. En kreeg drie zoenen op de wang van haar, en zij van mij natuurlijk. Daarna hebben we tot ziens gezegt.

Ik vond het echt een geslaagde avond. En Monique was erg lief, en we hebben een mooi tijdje staan praten. De foto's zijn geslaagd. Dus voor mij kon de dag niet meer stuk.